به گزارش پایگاه خبری باشگاه ، سپهر محمدي دروازه بان تيم ملي فوتسال و باشگاه گیتی پسند با حضور در خبرگزاري ايمنا به سوالات خبرنگاران پاسخ داد. وی معتقد است خيلي زود پله‌هاي ترقي را يكي بعد از ديگري طي كرده است. از فوتبال شروع كرده و به يك سوال پاسخ مثبت داده و شانس خود را به عنوان دروازه بان فوتسال امتحان كرده است، از اينكه قيد فوتباليست شدن را زده پشيمان نيست و مي‌گويد به دنبال بهترين روزها است. آخرين آرزوي فوتسالي‌اش هم كسب دستكش طلاي جهان است.
مشروح گفتگوي ايمنا با سپهر محمدي دروازه بان تيم ملي فوتسال ايران را در ادامه مي‌خوانيد:
اگر موافقی از گرندپریکس شروع کنیم. مسابقاتی که امید اين را داشتيم كه ایران به راحتی به فینال برسد اما در نهایت در جای سوم ایستاد.
چرا در این مسابقات که خبری از تیم‌های قدر فوتسال جهان نبود موفق نشدیم؟
چرا در این مسابقات که خبری از تیم‌های قدر فوتسال جهان نبود موفق نشدیم؟
در طول اردو و تمرینات برنامه‌ریزی‌هاي ما هم برای رسیدن به فینال و بازی با برزیل بود. اما به هر حال اتفاقات فوتسال است و گاهی وقت‌ها توپ‌ها وارد گل نمی‌شود. به عنوان مثال بازی نیمه نهایی برابر کلمبیا که ۴ به ۳ نتیجه را واگذار کردیم، ۵ بار توپ ما به تیرک دروازه خورد و موقعیتهای مسلم گلزنی داشتیم. اما فوتسال است دیگر و گاهی روی اشتباهات فردی گل می‌خوریم و اینگونه می‌شود.
پس دلیل این ناکامی فقط اتفاقات فوتسالی بود؟
همه برنامه‌ریزی ما این بود که به فینال برسیم و دیدار خوبی برابر برزیل داشته باشیم. اما یک نکته مهم را هم باید یادآوری کرد و اینکه تیم ملی ما در حال پوست اندازی است. جوان گرایی به هر حال ضررهای مقطعی را هم به دنبال دارد اما ما به آینده امیدوار هستیم. برنامه ما جام جهانی کلمبیا است و امیدواریم در این مسابقات که دو سال دیگر برگزار می‌شود به فینال برسیم.
در حالی صحبت از پوست اندازی می‌شود که خیلی از بازیکنان موثر لیگ، جایی در تیم ملی ندارند. منتقدان خسوس می‌گویند او سلیقه‌ای عمل می‌کند؟
مربی است دیگر، همه مربی‌ها در انتخاب بازیکنان سلیقه‌ای عمل می‌کنند.
اما بازیکنی مانند سعید تقی زاده که همه کارشناسان معتقدند باید به تیم ملی دعوت می‌شد یا مسلم رستمی‌ها که تا امروز بهترین گلزن لیگ است در تیم ملی جایی نداشتند. اما درست بازیکنانی به اردو دعوت می‌شوند که کمترین بازی را در تیم خود داشته اند؟
فکر می‌کنم اين مساله به خاطر کمبود فرصت بود. ما از جام ملت‌ها که برگشتیم فرصتی برای تمرین و اردو و دعوت بازیکن جدید نبود و خسوس ترجیح داد با همان بازیکنانی که در ویتنام در ترکیب تیم ملی بودند وارد گرندپریکس شود. همین طور برای بازی تدارکاتی با روسیه هم زمان نداریم. خسوس هم فرصت ندارد تا بازیکن جدید دعوت کند، بازی با روسیه هم بازی مهمی است اما شاید فقط با یکی دو تغییر نسبت به گرندپریکس بازی کنیم.
به نظر می‌رسد از حامیان جدی سرمربی تیم ملی هستی. اکثریت اهالی فوتسال معتقدند که خسوس انتقادپذیر نیست و به هیچکس فرصت نظر دادن نمی‌دهد. کار کردن با او سخت نیست؟
به نظر من خسوس مربی بزرگی است و به چیزی که نیاز دارد زمان است. تیمی که در حال جوان شدن است صددرصد بدون اشتباه نیست و نمی‌شود نتایج او را با این شرایط نسبت به گذشته مقایسه کرد.
اما دو سال زمان کمی نیست که در اختیار او قرار گرفته است؟
فکر خسوس متمرکز جام جهانی ۲۰۱۶ است، یعنی دو سال دیگر. او باید روی کسانی سرمایه گذاری کند که در آن مسابقات جواب بدهند و من هم به آینده امیدوارم.
سطح مربیان داخلی ایران در مقایسه با خسوس چطور است؟
فوتسال ما مربیان بزرگی دارد اما این تصمیمی است که کمیته فوتسال گرفته است و فکر می‌کنم هر مربی که انتخاب شود مخالفانی دارد.
به نظر می‌رسد این موضوع در مورد مربیان خارجی پررنگ‌تر است. همیشه می‌بینیم که انتقادات در مورد عملکرد تیم ملی و کلاً مجموعه فوتسال در رسانه‌ها مطرح می‌شود و جایی برای صحبت کردن به صورت فني و كارشناسانه وجود ندارد.
همیشه منتقدانی هستند اما ما به آینده امیدواریم. شخصاً نمی‌توانم در مورد این مساله اظهار نظر کنم، من یک بازیکن هستم و تمام تلاشم را می‌کنم که در جام جهانی به تیم ملی کشورم خدمت کنم.
با همه این صحبت‌ها قبول داری که فوتسال ملی را در سال‌های اخیر به لحاظ کیفی افت داشته است؟
همه تیم‌ها در حال تمرین و تلاش هستند، ژاپن و تایلند در آسیا سرمایه گذاری‌های خوبی کرده اند. ما هم باید تلاش کنیم و دوباره عنوان آقایی فوتسال آسیا را پس بگیریم. ما زمانی در آسیا حرف اول را می‌زدیم و در جهان هم جزو چهار، پنج تیم اول بودیم.
دلیل این افت چیست؟ حواشی بیش از حد فوتسال، ساختاری که ایراد دارد و یا نوع برگزاری مسابقات و لیگ؟
نمی‌توانم در مورد این موضوع صحبت کنم. اما این را بگویم که هرچه لیگ قوی‌تری داشته باشیم تیم ملی هم قوی‌تر می‌شود. البته لیگ ما هم خوب برگزار شده به خصوص در چند سال اخیر که جزو لیگ‌های برتر جهان هم بوده اما به هر حال فرصت می‌خواهیم تا به قبل برگردیم.
به عنوان دروازه بان تیم ملی فوتسال، معتقدی اردوهای تیم ملی جای رشد بازیکن است و یا تضعیف عملکرد؟
صددرصد اردوی تیم ملی از نظر روحی به سود بازیکن است و کیفیت فنی را هم بالاتر می‌برد.
کارشناسان فوتسال می‌گویند دروازه بانان ما بیش از حد گل می‌خورند. این انتقاد به نظر خودت وارد است؟
همه سعی و تلاش ما این است که عملکرد خوبی داشته باشیم. البته آقای فراشی مربی دروازه بانان تیم ملی هم عملکرد خوبی داشته و من از سال ۲۰۱۰ تاکنون زیرنظر او تمرین می‌کنم و مشکلی هم وجود نداشته است.
از شروع فوتسالت صحبت کن. از آن بازیکنانی بودی که از رشته دیگری به فوتسال وارد شدی و یا اینکه از همان اول فوتسال را انتخاب کرده بودی؟
واقعیت این است که ابتدا فوتبالیست بودم و در تیم نوجوانان سپاهان بازی می‌کردم. اتفاقی وارد فوتسال شدم و با کار در این رشته را با بسیج فولاد سپاهان در دسته یک کشور شروع کردم. کم کم به فوتسال علاقه مند شدم و ادامه دادم. سال‌های ۸۱ تا ۸۴ در همین تیم بودم، زمانی که چهارده، پانزده ساله بودم. از سال ۸۵ هم به صورت حرفه ای فوتسال را پیگیری کردم و وارد لیگ برتر شدم، آن زمان با فولاد ماهان در لیگ بازی کردم.
و چه زمانی به تیم ملی رسیدی؟
در همان سال ۸۵ که با ماهان در لیگ حضور داشتم به تیم ملی جوانان هم دعوت شدم، دو سالی در تیم ملی جوانان بودم و بعد دو سال در تیم ملی امید بازی کردم و سال ۹۰، یا ۲۰۱۱ با دعوت صانعي به تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم. در جام جهانی ۲۰۱۲ هم جوان‌ترین بازیکن تیم ملی بودم و در جام ملت‌های آسیا هم حضور داشتم.
چه اتفاقی افتاد که قید فوتبال، یا شهرت و پول را زدی و به فوتسال رفتی؟
زمانی که در تیم نوجوانان سپاهان بازی می‌کردم آقای عابدی مربی من بود که اتفاقاً دوست پدرم هم بود، گفت می‌خواهی فوتسال کار کنی؟ من هم چون بزرگ‌تر بود گفتم چشم. آمدم به فوتسال و یک سالی هر دو را کار می‌کردم، به فوتسالی‌ها نمی‌گفتم فوتبال کار می‌کنم و به فوتبالی‌ها نمی‌گفتم فوتسال کار می‌کنم! کم کم علاقه‌ام بیشتر شد و در همان فوتسال ماندم.
در فوتبال هم دروازه بان بودی؟ از این جا به جایی هیچ وقت پشیمان نشدی؟
بله، دروازه بان بودم، نه اصلاً پشیمان نشدم. بلکه تلاشم را هم بیشتر کردم، توکل به خدا را فراموش نکردم و همیشه به دنبال روزهای بزرگ‌تر هستم.
اوج پیشرفتت کی و کجا بود؟
از همان بچگی به تیم ملی فکر می‌کردم. اوج پیشرفتم زمانی بود که مصدوم شدم. سال ۸۷ بود، زمانی که در فولاد ماهان حضور داشتم، در بازی آخر با حفاری خوزستان رباط صلیبی و رباط جانبی و مینیسک داخلی‌ام پاره شد و ۱۰ ماه مصدوم بودند. بعد از عمل جراحی و پشت سر گذاشتن این دوران تصمیم گرفتم که حرفه‌ای تر کار کنم. مربی بدنساز و تغذیه و تمرین همه‌اش اصولی انجام شد. فکر می‌کنم اوج پیشرفت من همان زمان بود. ابتدا گلر اول فیروز صفه شدم، سال بعد فولاد ماهان و سال بعد گیتی پسند و در نهایت با این تیم قهرمان ایران و آسیا شدم و خدا را شکر از این شرایط راضی هستم.
آرزوي نهايي‌ات در فوتسال چيست؟
بازي در فينال جام جهاني و به دست آوردن دستكش طلاي جهان.
فكر مي‌كني به لحاظ فني چقدر تا اين عنوان فاصله داري؟
من هميشه تلاش كرده‌ام و هيچ وقت كم نگذاشته ام. حتي از چهار، پنج سال پيش كه جوان‌تر بودم تلاشم را كمتر نكرده ام.
بهترين بازي‌ات با كجا بود؟
پارسال در روسيه با تيم ملي اين كشور بازي كرديم. ۴ به ۳ جلو بوديم اما ۱۰ ثانيه آخر گل خورديم. آن بازي تجربه خيلي خوبي براي من بود.
به لژیونر شدن هم فکر کرده‌ای؟
بله قطعا.
پیشنهاد رسمی و جدی چطور؟ صحبتی بوده؟
تعدادی پیشنهاد بوده اما فعلاً همه حواسم به گیتی پسند است و ان‌شالله امسال با این تیم نتیجه خوبی بگیریم که در خور نام اصفهان باشد. البته براي تمديد قرارداد با گيتي پسند هم صحبت كرده‌ام و فعلاً فكر و ذكرم تيم شهرم است.
مصطفی نظری اولین دروازه بان لژیونر فوتسال ایران بود. چقدر حضور او باعث توجه بیشتر به بازیکنان ایرانی شده است؟
قطعاً تأثیر گذار است. البته او هم از بزرگان فوتسال ماست که چیزهای زیادی را به من یاد داده است. در روسیه هم عملکرد خوبی داشته و البته آنجا شرایط متفاوت است. هر سه روز یک بار بازی است و این مساله روی آمادگی بازیکنان موثر است.
در دوره‌ای مطرح شد که روس‌ها خواستار جذب همه ملی پوشان ایران شدند اما فدراسیون هیچ وقت این موضوع را به بازیکنان نگفت. نظری گفته بود فدراسیون در حق ما خیانت کرد. این موضوع را شنیده بودی؟
بله من هم شنیدم. این جریان سال ۲۰۰۸ است که تیم ملی ایران در جام جهانی فوق العاده کار کرد اما چیزی بیشتر از این نمی‌دانم. چون آن زمان من در تیم ملی بزرگسالان نبودم.
اوج پیشرفتت کی و کجا بود؟
از همان بچگی به تیم ملی فکر می‌کردم. اوج پیشرفتم زمانی بود که مصدوم شدم. سال ۸۷ بود، زمانی که در فولاد ماهان حضور داشتم، در بازی آخر با حفاری خوزستان رباط صلیبی و رباط جانبی و مینیسک داخلی‌ام پاره شد و ۱۰ ماه مصدوم بودند. بعد از عمل جراحی و پشت سر گذاشتن این دوران تصمیم گرفتم که حرفه‌ای تر کار کنم. مربی بدنساز و تغذیه و تمرین همه‌اش اصولی انجام شد. فکر می‌کنم اوج پیشرفت من همان زمان بود. ابتدا گلر اول فیروز صفه شدم، سال بعد فولاد ماهان و سال بعد گیتی پسند و در نهایت با این تیم قهرمان ایران و آسیا شدم و خدا را شکر از این شرایط راضی هستم.
آرزوي نهايي‌ات در فوتسال چيست؟
بازي در فينال جام جهاني و به دست آوردن دستكش طلاي جهان.
فكر مي‌كني به لحاظ فني چقدر تا اين عنوان فاصله داري؟
من هميشه تلاش كرده‌ام و هيچ وقت كم نگذاشته ام. حتي از چهار، پنج سال پيش كه جوان‌تر بودم تلاشم را كمتر نكرده ام.
بهترين بازي‌ات با كجا بود؟
پارسال در روسيه با تيم ملي اين كشور بازي كرديم. ۴ به ۳ جلو بوديم اما ۱۰ ثانيه آخر گل خورديم. آن بازي تجربه خيلي خوبي براي من بود.
به لژیونر شدن هم فکر کرده‌ای؟
بله قطعا.
پیشنهاد رسمی و جدی چطور؟ صحبتی بوده؟
تعدادی پیشنهاد بوده اما فعلاً همه حواسم به گیتی پسند است و ان‌شالله امسال با این تیم نتیجه خوبی بگیریم که در خور نام اصفهان باشد. البته براي تمديد قرارداد با گيتي پسند هم صحبت كرده‌ام و فعلاً فكر و ذكرم تيم شهرم است.
مصطفی نظری اولین دروازه بان لژیونر فوتسال ایران بود. چقدر حضور او باعث توجه بیشتر به بازیکنان ایرانی شده است؟
قطعاً تأثیر گذار است. البته او هم از بزرگان فوتسال ماست که چیزهای زیادی را به من یاد داده است. در روسیه هم عملکرد خوبی داشته و البته آنجا شرایط متفاوت است. هر سه روز یک بار بازی است و این مساله روی آمادگی بازیکنان موثر است.
در دوره‌ای مطرح شد که روس‌ها خواستار جذب همه ملی پوشان ایران شدند اما فدراسیون هیچ وقت این موضوع را به بازیکنان نگفت. نظری گفته بود فدراسیون در حق ما خیانت کرد. این موضوع را شنیده بودی؟
بله من هم شنیدم. این جریان سال ۲۰۰۸ است که تیم ملی ایران در جام جهانی فوق العاده کار کرد اما چیزی بیشتر از این نمی‌دانم. چون آن زمان من در تیم ملی بزرگسالان نبودم.
بعد از علیرضا افضل و احمد باغبانباشی، سومین اصفهانی تاریخ تيم ملی فوتسال هستی. چرا فوتسال اصفهان که در بخش باشگاهی تا این حد تأثیرگذار بوده اما در بازیکن سازی موفق عمل نکرده است؟
تیم‌های اصفهانی همیشه برای قهرماني تلاش کرده‌اند و جایی که برای قهرمانی برنامه ریزی شود باید از بازیکنان مطرح و ملی پوش استفاده شود. شاید همین باعث شده که فرصت کمتری به بازیکنان اصفهان برسد اما به نظر من شرایط خوب است و استعداد هم در فوتسال اصفهان زیاد است که می‌توانند رشد کنند. به عنوان مثال الان دو سالی است که باشگاه گیتی پسند آکادمی فوتسال راه اندازی کرده و بازیکنان را از ۶-۷ سالگی پرورش می‌دهد، این خودش موثر است تا کمبود بازیکن برای سال‌های بعد در اصفهان جبران شود و تیم‌ها از بازیکنان بومی تغذیه شوند. این را هم بگویم، زمانی که من در فولاد ماهان بودم همه ملی پوشان در اصفهان حضور داشتند، شمسایی، هاشم زاده، رئیسی، کشاورز، طاهری، نظری، اصغري مقدم و حسن زاده. حضور اینها در رشد بازیکنان فوتسال اصفهان هم خیلی موثر بوده است. طبیعتاً وقتی در کنار بزرگ‌ترها کار کنی پیشرفت می‌کنی. این موضوع شخصاً برای من خوب بوده است.
این نکته مثبتی بود که گفتی. اما می‌تواند یک ضعف هم باشد. اینکه کمتر بازیکن سازی می‌شود؟
خب البته رقابت با این بازیکنان خیلی سخت بود. ما یک سال در فیروز صفه با تیمی در لیگ شرکت کردیم که فقط دو بازیکن غیر اصفهانی داشتیم، همه جوان و بومی بودند، خود من ۲۰ ساله بودم که در فیروز صفه حضور داشتم و با این تیم چهارم لیگ شدیم. اگر روی همان تیم یکی دو سال دیگر سرمایه گذاری می‌کردند مدعی قهرمانی می‌شد اما نظر باشگاه ادامه تیم داری در فوتسال نبود.
اما این یک سوال بزرگ است که چرا دیگر فوتسال اصفهان اسپانسر ندارد؟
زمانی که اصفهان سه تیم در فوتسال داشت، ماهان، فیروز صفه و گیتی پسند رقابت واقعاً سخت بود. داربی‌ها هم تماشایی بود، ۵-۶ هزار نفر تماشاگر به سالن می‌آمدند اما الان فقط یک تیم داریم و با اینکه همین یک تیم فوتسال اصفهان را حمایت می‌کند هیچ کس از این تیم حمایت نمی‌کند.
البته دیگر از تماشاگرهای پرشور هم خبری نیست. می‌شود گفت به سبک قهر با فوتبال، مردم با فوتسال هم قهر کرده‌اند؟
فکر می‌کنم باید تبلیغات بیشتر صورت بگیرد و مانور بدهند. به هر حال تبلیغات خیلی مهم است و مهم‌تر پخش مسابقات. این توقع به واقع از شبکه اصفهان وجود دارد که بازی‌های ما را پخش کند. در همین فوتسال ما به قم و مشهد هم که می‌رویم بازی‌ها پخش می‌شود اما در اصفهان نه. ای کاش مسئولان کمی در این مورد همکاری می‌کردند و از تیم شهر خود بیشتر حمایت می‌کردند.
شايد به خاطر اين است كه بعد از سال اول كه همه تيم‌ها با سر و صداي زياد وارد ليگ مي‌شوند، بعد از آن به دلايل مختلف انگيزه خود مديران هم كم مي‌شود؟
نبايد اين طور باشد. الان گيتي پسند ما پرافتخارترين تيم ايران است. تيم كمي نيست كه صدا و سيما نخواهد بازي‌هاي آن را پخش كند. اي كاش بيشتر همكاري مي‌كردند. البته سال قبل هم همين طور بود و ما خيلي تنها بوديم، فكر مي‌كنم قهرماني كه ما مي آوريم براي همه مردم اصفهان است پس بيشتر ما را حمايت كنند.
در مجموع سطح ليگ فوتسال ما چطور است؟
رقابت‌ها امسال سطح بالايي دارد. ۷،۸ تيم مدعي قهرماني هستند و در هيچ بازي نمي‌شود گفت از قبل پيروزيم. همه تيم‌ها با قدرت به ميدان مي‌آيند و سطح تيم‌ها به هم نزديك شده است.
ولي به نظر مي‌رسد حواشي به كيفيت فني مي‌چربد. اين طور نيست؟
البته حاشيه كه در همه رشته ها زياد است.
اما انگار براي فوتسالي‌ها عادي شده اند. هر چند وقت يك بار پرتاب يك بطري دردسر ساز مي‌شود!
البته خيلي وقت است ديگر اين اتفاق نيفتاده.
شايد به جاي پرتاب بطري درب رختكن را مي‌شكنند؟!
اتفاقا همين هفته قبل ما در قم بازي داشتيم و بيشتر از دو ساعت در رختكن حبس شديم تا تماشاگران سالن را ترك كنند. بازي حساس بود و تماشاگران فشار زيادي آورده بودند. يكي از اعضاي كادرفني ماهان تنديس با محمد كشاورز درگير و از همان جا حواشي شروع شد.
به نظر مي‌رسد از نظر انضباطي برخوردي جدي با حاشيه سازان صورت نمي‌گيرد.
آقاي افتخاري اخيراً مصاحبه‌اي كرده بود كه محروم كرده و با خاطيان برخورد شديد مي‌كنيم.
اما واقعاً اين طور نيست. به نظر مي‌رسد مشكل فوتسال ما ساختاري است.
اينها همه به فدراسيون برمي‌گردد و من در جريان نيستم و فقط همين را بگويم كه اگر بيشتر اهميت بدهند موفق‌تر از قبل مي‌شويم و به راحتي به فينال جام جهاني هم مي‌رسيم.
امسال گيتي پسند در نتيجه گيري كمي پر نوسان ظاهر شده. چرا؟
فكر مي‌كنم مصدومان زياد در نتيجه گيري ما موثر بودند. اما در مجموع با مربيگري محمد كشاورز خوب كار كرديم. فقط در دو سه ديدار نتوانستيم امتيازات كامل را كسب كنيم كه آن هم به خاطر مصدومان زياد بود. اما خدا را شكر تعطيلي مقطعي ليگ براي ما خوب تمام شد و مصدومان هم برگشتند و تيم كامل شد.
كشاورز را در اولين تجربه مربيگري را چطور ديدي؟
محمد كشاورز آدم بزرگي است. به جز اينكه فوتساليست خوبي است شخصيت بزرگي هم دارد، من شخصاً او را دوست دارم و فكر مي‌كنم در مربيگري هم مي‌تواند موفق باشد.
اگر صحبتي در پايان داري مي‌شنويم.
همین جا از امید ابراری نیا هم باید نام ببرم که به واقع الگوی اخلاقی من بود. سه چهار سال با او هم تیمی بودم، او دروازه بان ملی پوش و بازیکن بزرگی بود که کمک زیادی به من کرد. همچنین آقای طاهری مدیرعامل باشگاه که نباید حمایت‌های او را فراموش کنم و مهم‌تر از همه پدر و مادرم كه پيشرفتم در فوتسال را مديون آنها هستم.
